Μετακινούμενοι βορειοδυτικά θα βρεθείτε στο Γκράμπεν, μια άλλη πολύβουη εμπορική οδό και λίγο αργότερα θα φτάσετε στην Μικαέλερπλάτς και στο Λος Χάους. Η αυστηρή του εμφάνιση προκάλεσε πολλές αντιδράσεις το 1910, όταν κατασκευάστηκε το κτίριο. Παρατηρείστε για λίγο το γοτθικού ρυθμού Δημαρχείο, πριν φτάσετε στα «δίδυμα» κτίρια. Πρόκειται για δύο τεράστιες, πανομοιότυπες κατασκευές που φιλοξενούν τα μουσεία φυσικής ιστορίας και καλών τεχνών. Με τον χάρτη της πόλης ανά χείρας, μπορείτε από εδώ να πάτε στον πανέμορφο κήπο Μπούργκ γκάρντεν που παλιά φιλοξενούσε μόνο την αυτοκρατορική οικογένεια και τους υψηλά ιστάμενους παράγοντες της τοπικής κοινωνίας. Περνώντας δίπλα από το άγαλμα του καθιστού Γκαίτε, θα προσεγγίσετε το κτίριο της όπερας.
Τα είδη από πορσελάνη, τα κεραμικά, οι χειροποίητες κούκλες και τα δερμάτινα είναι τα κυριότερα παραδοσιακά δώρα που πιθανόν θα θελήσετε να πάρετε μαζί σας φεύγοντας. Επισκεφθείτε επίσης την υπαίθρια αγορά του Σαββάτου ακόμα και στην περίπτωση που δεν ενδιαφέρεστε για ψώνια. Η ατμοσφαιρική Φλόμαρκτ μοιάζει με το δικό μας Μοναστηράκι αλλά προσφέρει τα πάντα, βιβλία, δίσκους, παλιές ηλεκτρικές συσκευές, κάρτες, χαλιά κλπ.
To αναπόσπαστο όμως κομμάτι της Βιεννέζικης καθημερινής ζωής αφορά την μεγάλη παράδοση των καφενείων που άρχισε τον 17ο αιώνα, όταν οι Τούρκοι εισβολείς εγκατέλειψαν κατά την οπισθοχώρησή τους όλες τις προμήθειες από σπόρους του καφέ. Μερικά από τα Βιεννέζικα καφενεία είναι πραγματικά αξιοθέατα ενώ τα περισσότερο γνωστά είναι τα Τσεντράλ, Χάβελκα, Μουσέουμ, Σπερλ, Λάντμαν, Ντέμελ και Σάχερ. Το Μουσέουμ βρίσκεται σ' ένα κτίριο που σχεδίασε ο Άντολφ Λος ενώ το Τσεντράλ είναι ένα από τα ομορφότερα. Οι ισλαμικές αρχιτεκτονικές επιρροές του είναι εμφανείς στις κολώνες και στους κίονες. Στο Τσεντράλ σύχναζε ο Τρότσκι για μια παρτίδα σκάκι. Το κάζουαλ και off beat Χάβελκα είναι από τα πλέον διάσημα
Η παραδοσιακή Βιεννέζικη κουζίνα είναι σχετικά βαριά με αρκετή έμφαση στο κρέας. Σε μια τέτοια πόλη υπάρχουν φυσικά όλες οι πολυεθνικές γαστρονομικές δυνατότητες καθώς και μερικά έξοχα χορτοφαγικά εστιατόρια. Οι παραδοσιακές Βιεννέζικες ταβέρνες είναι, ωστόσο, οι Heuriger. Τα γλυκά που σερβίρονται στα φημισμένα καφενεία είναι πραγματικός πειρασμός, μια «επίθεση» θερμίδων που δοκιμάζει τους χαρακτήρες των ανθρώπων.
Τα τρία μεγάλα αυτοκρατορικά παλάτια, το αχανές Χόφμπουργκ, το μπαρόκ Σλος Μπελβεντέρε και το θαυμάσιο Σλος Σένμπρουν που είχε επιλέξει η Μαρία Θηρεσία ως βασική κατοικία για την οικογένεια και την αυλή της, αποτελούν σήμα κατατεθέν της πόλης. Το περίφημο American Bar και τα κτίρια του σπουδαίου αρχιτέκτονα Άλντολφ Λος διακρίνονται για τις απλές, καθαρές, αρ νουβό γραμμές τους ενώ η δουλειά του ιδιωματικού, σχεδόν εκκεντρικού, συναδέλφου του Χούντερτβάσερ χαρακτηρίζεται από την παντελή έλλειψη της ευθείας γραμμής,
Τα περισσότερα από τα σημαντικά αξιοθέατα βρίσκονται συγκεντρωμένα στο κέντρο, στο γνωστό Innere Stadt. Τα δείγματα της θαυμάσιας αρχιτεκτονικής που μπορεί να θαυμάσει σήμερα ο επισκέπτης, οφείλουν την ύπαρξή τους στον αυτοκράτορα Φράντς Γιόζεφ. Γύρω στο 1857, αποφάσισε να εξαφανίσει την στρατιωτική οχύρωση της πόλης και να υψώσει στην θέση της μεγαλοπρεπή οικοδομήματα, αντάξια της ισχύος και του πλούτου της αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Η κυκλική λεωφόρος Ρίνγκστράσε, χαράχτηκε ανάμεσα στο 1858 και το 1865. Κατά την διάρκεια της επόμενης δεκαετίας εμφανίστηκαν τα περισσότερα από τα πολλά σημαντικά κτίρια που βρίσκονται κατά μήκος της. Ο καλύτερος τρόπος για να δει κανείς τα πανέμορφα, ιστορικά οικοδομήματα είναι φυσικά ο περίπατος. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι περίπου τέσσερα χιλιόμετρα.
Ας αναφερθούμε όμως συνοπτικά σε μερικά από τα κυριότερα αξιοθέατα. Ξεκινώντας από τον βασικό εμπορικό δρόμο, την Κέρτνερ Στράσε, θα σταματήσετε οπωσδήποτε στο Εστερχάζι Πάλας που κατασκευάστηκε το 1698 και στο Ντόνερμπρίνεν (1739).
Οι κεντρικές πλατείες Στέφανσπλάτς και Κάρλσπλάτς είναι τα διαχρονικά σταυροδρόμια της Βιεννέζικης κοινωνίας και ιδανικά σημεία εκκίνησης για την εξερεύνηση του ιστορικού κέντρου. Απέναντι από την Στέφανσπλάτς, βρίσκεται το μοντέρνο Χάας Χάους που εγκαινιάστηκε το 1990.
Η "πρωτεύουσα της σοβαρής μουσικής" όπως θα έπρεπε, ίσως, να αποκαλείται η Βιέννη φιλοξένησε κατά καιρούς μερικούς από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της μεγάλης Ευρωπαϊκής παράδοσης. Στον ιδιαίτερα μακρύ κατάλογο, ανακαλύπτει κανείς τις περισσότερες μυθικές φιγούρες από Πάνθεον της Δυτικής μουσικής. Μεγαλοφυΐες όπως οι Μότζαρτ, Μπετόβεν, Χάϋδν, Σούμπερτ, Στράους, Μπρούκνερ, Μπράμς, Μάλερ και Σένμπεργκ έζησαν και μεγαλούργησαν εδώ.
