MySpace Backgrounds, MySpace Layouts, MySpace Codes, MySpace Graphics
bloguez.com

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

ΠΟΥΓΚΑΚΙΑ ΜΕ ΚΙΜΑ.....ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ...!!!

Πουγκάκια με κιμά

της Αργυρώς Βουβουδάκη

Πρόκειται για μία πανεύκολη συνταγή, με πολύ απλά υλικά και θα με θυμηθείτε όταν δοκιμάσετε το πρώτο πουγκάκι! Σημειωτέον, ότι δεν είναι κατεξοχήν κρητικό...

παραδοσιακό φαγητό, αλλά άπαξ και προστίθεται το πασίγνωστο και χαρακτηριστικό ποτό του νησιού, αμέσως παίρνει στην κυριολεξία κρητικό άρωμα!!

Υλικά

Τα υλικά που χρειάζονται, για περίπου 40 πουγκάκια (αν θέλετε λιγότερα, κάνετε την συνταγή με τα μισά υλικά ακριβώς), είναι τα εξής:

500 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς (καλύτερα να ζητήσετε σπάλα)

400 γρ. φύλλο κρούστας (είναι 2 πακετάκια περίπου,τα γνωστά φύλλα κρούστας του εμπορίου)

250 γρ. γραβιέρα Κρήτης τριμμένη ή παρμεζάνα

3 πράσα (να διαλέξετε μεγάλα,επειδή κόβουμε κυρίως το άσπρο μέρος τους)

2 ξερά κρεμμύδια (να μην είναι υπερβολικά μεγάλα,αλλιώς 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι)

2 σφηνάκια τσικουδιά ή διπλάσια ποσότητα λευκό κρασί

Αλάτι,πιπέρι,μοσχοκάρυδο (το τελευταίο,είναι προαιρετικό)

5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Πλένουμε καλά τα πράσα και τα κόβουμε σε λεπτές ροδέλες, πρώτα από το άσπρο μέρος και όχι μέχρι το τέλος. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και έχοντας ήδη ζεστάνει το τηγάνι, ρίχνουμε το λάδι. Τσιγαρίζουμε τα πράσα με τα κρεμμύδια για λίγο και αμέσως βάζουμε μαζί τους, τον κιμά να καβουρδιστεί. Ξεχωρίζουμε πολύ καλά τον κιμά με μία κουτάλα, για να μην κολλάει και τον αφήνουμε μέχρι να πάρει χρώμα. Σβήνουμε με την τσικουδιά ή το κρασάκι και το αφήνουμε να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να δούμε ότι έχει τραβήξει όλα τα υγρά του (υπολογίζουμε και με το μάτι, αν τυχόν χρειάζεται το μείγμα μας, λιγότερο ή περισσότερο από ό,τι έχουμε βάλει για να το σβήσουμε -όχι πολλή τσικουδιά όμως γιατί θα αλλοιώσει την γεύση του κιμά μετά). Αλατοπιπερώνουμε στο μεταξύ, ρίχνουμε και μία πρέζα μοσχοκάρυδο αν έχουμε (πολύ λίγο γιατί αν μας ξεφύγει, θα πικρίσει πολύ). Όταν δούμε ότι έχει πιει όλα τα υγρά του, βγάζουμε το τηγάνι από το μάτι και το αφήνουμε να κρυώσει, για να μην λιώσει το τυρί που θα προσθέσουμε στην συνέχεια στο κρύο μείγμα μας (έχουμε να βάλουμε τα πουγκάκια και στον φούρνο μετά).

Αρχίζοντας την διαδικασία με τα φύλλα κρούστας, να μην ξεχάσουμε να τα έχουμε ήδη αφήσει να ξεπαγώσουν για 2 ώρες μέσα στην συσκευασία τους, σε θερμοκρασία δωματίου (το γράφει και στο πακετάκι). Όταν δούμε ότι ξεκολλάνε εύκολα και είναι μαλακά, ανοίγουμε την επιφάνειά τους και τα κόβουμε σταυρωτά, για να γίνουν τέσσερα κομμάτια. Εφόσον, έχουμε ρίξει και το τυρί στα υπόλοιπα υλικά και τα έχουμε ανακατέψει καλά, ξεκινάμε να γεμίζουμε τα πουγκάκια μας. Παίρνουμε δύο-δύο φύλλα κρούστας, αν θέλουμε, τα λαδώνουμε λίγο (και να μην τα λαδώσουμε καλύτερα θα είναι γιατί στο τέλος βάζουμε λιωμένο βούτυρο απο πάνω, το λάδι θα τα βαρύνει και δεν θα γίνουν πολύ τραγανά) και στο κέντρο των φύλλων, γεμίζουμε με δύο κουταλάκια μείγμα (όχι περισσότερο, δεν θα μας κλεινουν τα φύλλα στο σχήμα που θέλουμε).

Προσοχή, όση ώρα δουλεύουμε στο κάθε πουγκάκι ξεχωριστα, στα υπόλοιπα φύλλα να έχουμε βάλει μία πετσέτα από πάνω τους (επειδή είναι πολύ λεπτά τα φύλλα κρούστας και ξεραίνονται πολύ γρήγορα). Σφίγγουμε τα φύλλα πάνω από την γέμιση, ώστε να σχηματιστούν πουγκάκια και σε κάθε ένα βάζουμε από πάνω με ένα πινελάκι λίγο βούτυρο που έχουμε λιώσει (θα τους δώσει χρώμα όταν ψηθούν). Τα βάζουμε σε ένα σχετικά μεγάλο ταψί, που έχουμε λαδώσει (όχι πολύ, λίγο με το χέρι ή με απορροφητικό). Όταν έχει τελειώσει το μείγμα μας και έχουμε γεμίσει όλα τα φύλλα, τα αφήνουμε να ψηθούν σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν (δεν τα βάζουμε στην πάνω σχάρα, γιατι θα καεί το φύλλο). Τα σερβίρουμε ζεστά ή σε θερμοκρασία δωματίου (δεν τα αφήνουμε πάνω από 3 μέρες το πολύ, γιατί αλλοιώνονται, λόγω του κιμά).

Υ.Γ. Μην σας τρομάζει η μεγάλη περιγραφή, είναι πανεύκολη η εκτέλεση και θα μπορούσα να την γράψω σε πέντε σειρές, αλλά στη μαγειρική έχει μεγάλη σημασία η λεπτομέρεια και δεν απευθυνόμαστε μόνο σε έμπειρες μαγείρισσες!

Ελπίζω να κάλυψα κάθε απορία. Καλή επιτυχία!