ΜΠΟΤΙΤΣΕΛΛΙ ΣΑΝΤΡΟ-SANDRO BOTICCELLI!!!!

Φλωρεντινός ζωγράφος,από τους μεγαλύτερους της Ανα-

γέννησης.

Από πολύ μικρός έδειξε το πολύπλευρο ταλέντο του στο

σχέδιο και αρχικά μαθήτευσε σ’ένα χρυσοχοείο,ενώ αργότε-

ρα,-γύρω στο 1465-στο εργαστήριο ζωγραφικής του Φρα

Φίλιππο Λίππι.

Το 1470,δουλεύει ήδη σε δικό του εργαστήριο και συνερ-

γάζεται με το γιό του πρώην δασκάλου του,Φιλιππίνο Λίππι.

Η ικανότητά του αναγνωρίζεται γρήγορα και κερδίζει την

εύνοια του Λορέντσου των Μεδίκων στην αυλή του οποίου

έρχεται σε επαφή με τους μεγάλους της εποχής του..τον

Βερρόκκιο,τον Λεονάρντο ντα Βίντσι καθώς και με διανο-

ούμενους ουμανιστές,όπως ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος

Φιτσίνο και ο ποιητής Πολιτσιάνο.

Γύρω στα 1475-1480,ο Μποτιτσέλλι ζωγραφίζει αλληγορικά

και μυθολογικά θέματα,όπως τη θαυμάσια ΑΝΟΙΞΗ και τη

γεμάτη λυρισμό ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ.

Το 1494 ζωγραφίζει τον Αγιο Αυγουστίνο,στην εκκλησία

των Αγ.Πάντων στην οποία η μορφή του Αγίου αποδίδεται με

εξαιρετική πλαστικότητα και λουσμένη μ’ένα υπερκόσμιο φως.

Στη συνέχεια παίρνει μέρος στην διακόσμηση της Καπέλα

Σιξτίνα,στη Ρώμη το 1481.Εργα του υπάρχουν σε πολλές επαύ-

λεις, ανάκτορα,παρεκλήσια.

Μετά το θάνατο του Λορέντσο των Μεδίκων το 1492,η Φλωρε-

ντία μπαίνει σε νέα περίοδο κρίσεως.Η δύναμη της πολιτείας κλο-

νίζεται και η διακυβέρνηση από τον τυραννικό Σαβοναρόλα,

ο σκοταδισμός και η αγωνία των κατοίκων μαζί με την αβεβαι-

ότητα,επιδρούν στο Μποτιτσέλλι και το έργο του παίρνει ένα

χαρακτήρα δραματικό.

Η ζωή του γίνεται όλο και πιο μοναχική και μετά το 1500,ελά-

χιστα ζωγράφισε.

Πέθανε στις 17 Μαίου του 1510.

Ο Μποτιτσέλλι ήταν εκείνος που θαυμάσια περιέγραψε την

εποχή του μέσα απ’τα έργα του.Την αποθέωση του πνεύματος

την εποχή του Λορέντσο των Μεδίκων και τα παράφορα,σκοταδι-

στικά κηρύγματα του Σαβοναρόλα απ’την άλλη.Ετσι έφτασε από

τις γοητευτικές κι ανάλαφρες Αφροδίτες και Νύμφες,που υψώ-

νουν το αισθησιακό αποτέλεσμα του ουμανισμού,στις γεμάτες

αγωνία απεικονήσεις του Αγίου Αυγουστίνου και της Πιετά-Μι-

λάνο.

Ομως και στις δύο περιόδους του,τα έργα του είναι μοναδικά

και ανυψώνουν την Τέχνη,είτε όταν η ομορφιά εξυμνεί τη Ζωή,

είτε όταν στέκει με δέος μπροστά στο κατώφλι του θανάτου.