ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ
Σύμφωνα με τους διαπρεπείς επιστήμονες, η Ερωτίτις, που αποτελούσε ανεξιχνίαστο μυστήριο για την επιστημονική κοινότητα, απεδείχθη ότι οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη, υψηλής μεταδοτικότητος και μολυσματικότητος! Οι Δρες του Πανεπιστημίου «Ouroloimoxis» έπειτα από επίπονες προσπάθειες κατάφεραν να απομονώσουν και να επωάσουν στελέχη του φονικού ιού, στον οποίο δόθηκε το κωδικό όνομα «Ο Φτερωτός Θεός» (εμπνευσμένο από αναπαραστάσεις της Μπαρόκ εποχής, όπου ο Έρως απεικονίζεται ως φτερωτό, παχουλό παιδί που εξακοντίζει τα φαρμακερά του βέλη με τόξο).
Ο χρόνος επώασης από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι την πλήρη ανάπτυξη του συνδρόμου ποικίλει από δευτερόλεπτα μέχρι και μήνες! Κατά τη διάρκεια της επωάσεως ο ασθενής δεν έχει ενοχλήσεις, παρόλα αυτά ο λοιμογόνος παράγων υποσκάπτει με δόλιο τρόπο τα θεμέλια της υγείας του.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:
Όπως επισημαίνουν στα τελευταία τους πορίσματα οι ερευνητές, τα συμπτώματα, η βαρύτητά τους και ο χρόνος εισβολής τους ποικίλλει ευρέως από ασθενή σε ασθενή, οπότε και οι ειδήμονες τονίζουν κατηγορηματικά ότι πρόκειται για σύνδρομο παρά για απλή νόσο. Αυτή η ποικιλομορφία οφείλεται στην επίδραση παραγόντων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: Η παθογονικότητα του στελέχους του ιού που θα προσβάλει τον ασθενή, το φύλο και η ηλικία του ασθενούς, καθώς και η ηλικία πρώτης προσβολής από τον ιό, η συλλοίμωξη με άλλο ιό, η παρουσία του ξενιστή από τον οποίο μεταδόθηκαν στον ασθενή στελέχη του ιού (κοινώς το αντικείμενο του πόθου) ακόμα και η εποχή του έτους (!), όπως επίσης και άλλοι, αδιευκρίνιστοι προς το παρόν ιδιοσυγκρασιακοί παράγοντες. Για ορισμένους εξ αυτών γίνεται ιδιαίτερη αναφορά (βλ. πιο κάτω) στις ανάλογες παραγράφους.
Επιπλέον, ανεξαρτήτως της αρχικής κλινικής εικόνας, στις πλείστες των περιπτώσεων, η εξέλιξη είναι προϊούσα, οδηγώντας αργά ή γρήγορα σε μη αναστρέψιμη επιδείνωση, ενώ η πρόγνωση είναι χείριστη!
Έτσι, ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, την ταχύτητα εξέλιξης της κλινικής εικόνας καθώς και τη διάρκεια της συμπτωματικής φάσης της νόσου, η ερευνητική ομάδα των Δρων Yiatapanigyria και Spirus D. Virus ανακοίνωσε την κάτωθι ταξινόμηση για την περιγραφή της Ερωτίτιδος:
ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ:
- Οξεία
- Υποξεία
- Κεραυνοβόλος (λαϊκιστί: Με την πρώτη ματιά...ή Κατευθείαν στο Δόξα Πατρί)
- Καλπάζουσα (κατά το πρότυπο “Με παράσυρε το ρέμα,...καίγομαι γι’ αυτήν και λιώνω, την αγαπώ”, “Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα κι ο Θεός ο ίδιος δε με σταματά”, “Για πού το ’βαλες καρδιά μου μ’ ανοιχτά πανιά”)
- Χρόνια-Υποτροπιάζουσα
- Ιδιοπαθής
- Απελπισμένη
Η απελπισμένη μορφή της νόσου συχνά επιπλέκεται με λοιμώδη χυλοπιτίαση, την οφειλόμενη στο Κλωστηρίδιο της Ερωτικής εξομολογίασης (“Χάνομαι χωρίς ελπίδα, μέρα-νύχτα στη Χαλκίδα, στο δικό σου το περίπου και στα ρεύματα του Ευρίπου”, “Γιατί δε με θες κυρά μου...”, “Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες από κείνη τη στιγμή που μ’ είδες”). Στις περιπτώσεις δε ιδιοπαθούς ερωτίτιδας τα αίτια παραμένουν αδιευκρίνιστα.
Οι δύσμοιροι ασθενείς που θα λαβωθούν από τα “βέλη” του επικίνδυνου ιού παρουσιάζουν (ανάλογα με την κλινική μορφή) προσβολή στα εξής συστήματα:
Καρδιαγγειακό: Ο ιός προκαλεί οξεία στηθάγχη, που περιγράφεται από τους παθόντες ως σφίξιμο στο θώρακα και φούντωμα. Επίσης, επιφέρει ταχυκαρδία (ταχυαρρυθμία), που περιγράφεται ως φτερούγισμα της καρδιάς ή ως σκίρτημα (“Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά”). Η στηθάγχη προκαλεί αντανακλαστικό άλγος στη λαρυγγική συσκευή που περιγράφεται ως “κόμπος” στο λαιμό. Συνεπεία αυτού παρατηρείται δυσκαταποσία, δυσλεξία, δυσαρθρία και λεκτική δυσπραγία. Τέλος, παρατηρείται περιφερική αγγειοσύσπαση και κεντρική συλλογή αίματος, ιδιαίτερα δε στην περιοχή της πυέλου.
Αναπνευστικό: Η ερωτίτις προκαλεί ταχύπνοια και δύσπνοια, επιδεινούμενη κατά τη νύχτα (παροξυσμική νυχτερινή δύσπνοια), οδηγώντας σε κάποιες εξεζητημένες περιπτώσεις σε διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.
ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝΕ Κ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Κ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΩΡΑΙΕΣ ΑΛΛΑ Κ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!!!!
