ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Η νόσος της ερωτίτιδας είναι ΑΝΙΑΤΟΣ!!! (“Έρως ανίκατε μάχαν”, όπως σοφά υπέδειξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι).
Κατά το παρελθόν είχε προταθεί ως δυνητική θεραπεία ο ΓΑΜΟΣ (επιστημονική ονομασία “Το Βοτάνι του Ησαΐα”). Ορθή μεν η σκέψη των επιστημόνων τότε, καθώς ο γάμος σκοτώνει τον Έρωτα, το αίτιο δηλαδή της ασθένειας, αλλά απεδείχθη λίαν τοξικό φάρμακο, ικανό να σκοτώσει και τον ίδιο τον ασθενή...Ειδικά, στις περιπτώσεις που ο γάμος επεπλάκη με τη Νόσο του Πεθέριου Τέρατος, το ποσοστό επιβίωσης κατά τον 1ο χρόνο ήταν κάτω του 1% (δε γράφτηκε τυχαία το ρεμπέτικο άσμα “Αχ, καημένε Αθανασόπουλε...” που μιλά για ένα θύμα του πεθερίου τέρατος, καθώς και η τηλεοπτική σειρά “7 θανάσιμες πεθερές”). Ως εκ τούτου η θεραπευτική αυτή προσέγγιση έχει από καιρό εγκαταλειφθεί και αντενδείκνυται αυστηρά η εφαρμογή της!!!
Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν περιγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία σπάνιες περιπτώσεις ασθενών με απελπισμένη ερωτίτιδα που κατάφεραν να βρουν την ίαση. Οι ασθενείς αυτοί κατέφυγαν στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων οίνου άκρατου (“Πίνω και μεθώ, ωχ αμάν, μέρα-νύχτα τραγουδώ...γιατί όλο λες κούκλα μου πως δε με θες”), ενώ η αποθεραπεία τους υπήρξε φοβερά χρονοβόρος και επίπονος. Η ασθένεια δε τους άφησε αυτό που αποκαλείται “κουσούρι” (“Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται, και τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται...”). Στην προσπάθειά τους σημαντική κατεδείχθη ως επικουρική αγωγή η ακρόαση μουσικής που εξυμνεί τον πόνο και την απόγνωση, όπως “Μην του μιλάτε του παιδιού, αφήστε το να κλάψει...”, “Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω...”, “Μου ‘χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση ”, “Φίλε έλα απόψε που πονάω, εκείνη που αγαπώ δεν είναι πια εδώ”, “Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω, κι άμα τελειώσει το πιοτό δεν ξέρω τι θα γίνω”, “Άσ’ τον τρελό στην τρέλα του”, “Κάποια, κάπου, κάποτε ήταν η ζωή μου”, “Έκλαψα χτες σαν μέτρησα τις πίκρες της ψυχής μου”, “Τι σου ’κανα και πίνεις”, “Αγριολούλουδο”, “Ποια νύχτα σ’ έκλεψε ”, “Έλα να με τελειώσεις”, “Έτσι ξαφνικά”, “Μετά απόσένα το χάος, μετά από σένα το τίποτα”, “Ρίξε στο κρύσταλλο, ρίξε ουίσκυ, απόψε χάνομαι και ποιος με βρίσκει...”, καθώς και πλείστα βαρύτερα κοψοφλέβικα καψουροτράγουδα...ΠΡΟΛΗΨΗ:
Δυστυχώς, λόγω της μεγάλης ετερογένειας των αντιγονικών επιτόπων του ιού, δεν κατέστη δυνατό να αναπτυχθεί εμβόλιο για την πάταξη της επιδημίας και την προφύλαξη του κοινού. Το μόνο αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο που προτείνουν οι ερευνητές είναι η αποφυγή συναθροίσεων σε χώρους που ενδέχεται να ελλοχεύει ο ιός. Ιδιαίτερη προσοχή συνιστάται στην ομάδα υψηλού κινδύνου. Κλείνοντας, να καθησυχάσουμε όσους από εσάς υποπτεύεστε ότι πέσατε θύμα της νόσου ή έχετε ήδη εκδηλώσει κάποια από τα προαναφερθέντα συμπτώματα: Δεν υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για την κατάσταση στην οποία περιήλθατε, και αφού δεν δύνασθε να το αποφύγετε, ζήστε το... (“Θα κλείσω τα μάτια, θ’ απλώσεις τα χέρια, θα βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια, αγάπη μου πρώτη, αγάπη μεγάλη, θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει”)....και ο Ύψιστος μαζί σας!!!
Για το Σαλίγκαρο
Ο.... έγκριτος, μάχιμος, δαιμόνιος ρεπόρτερ (;)
Στέργιος Χαλούλης, 6οετής Φοιτητής Ιατρικής Αθηνών
Υποσημείωση: Οι συντάκτες της έρευνας θα ήθελαν να αφιερώσουν τις προσπάθειες και τις ανακαλύψεις τους σε όλα τα θύματα του ιού μα ιδιαιτέρως στον εξαίρετο συνάδελφο Δ.Κ., που λαβώθηκε από τα βέλη του Φτερωτού Θεού και μετά από σθεναρή, αλλά άνιση μάχη με την ύπουλη ασθένεια, υπέκυψε πρόσφατα...Φίλτατε Μήτσο, υπήρξε τιμή μας που σε γνωρίζαμε! Καλή τύχη, στο μεγάλο ταξίδι σου στις άγνωστες σφαίρες του Έρωτα, Έχε γεια!
Κ ΕΔΩ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ-ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ....από τον ανωτέρω ΡΕΠΟΡΤΕΡ,όπως αναφέρουμε ........
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ...ΚΑΛΗ ΙΑΣΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Κ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΟΥΛΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ......!!!!!!
