«Χαίρε»! Αυτή είναι η λέξη με την οποία αρχίζει τον Ευαγγελισμό ο Θεόσταλτος απεσταλμένος Αρχάγγελος Γαβριήλ προς την Κεχαριτωμένη κόρη της Ναζαρέτ, την Παρθένο Μαρία. «Χαίρε» είναι και το αλλεπάλληλο προσφώνημα του Ακαθίστου Ύμνου προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Αυτό το «Χαίρε» απευθύνει ο Θεός, ως μήνυμα χαράς, διά της Θεοτόκου πρός κάθε άνθρωπο, προσερχόμενο στο Χριστό και για τούτο ψάλλουμε πρός Αυτήν, «Χαίρε, δι ης η χαρά εκλάψει».
Πολλοί θέλησαν να υποστηρίξουν ότι δήθεν οι ακολουθούντες το Ευαγγέλιο του Χριστού φυγαδεύουν τη χαρά από τη ζωή τους. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα, γιατί μέσα στα χριστιανικά πλαίσια υπάρχει η αληθινή χαρά.
Το πρώτο εκείνο «Χαίρε», του Ευαγγελισμού διαδέχεται άλλον αγγελικό μήνυμα, «ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν... Σωτήρ». Όμως και κατά την παραμονή της σταυρώσεώς Του, ο Κύριος δεν παραλείπει να απευθύνει λόγους χαράς προς τους μαθητές Του: «ταύτα λελάληκα υμίν, ίνα η χαρά η εμή εν υμίν μείνη και η χαρά υμών πληρωθή» (Ιω. ιε΄11). Όμως το πιο τρανό μήνυμα είναι το μήνυμα της Αναστάσεως: «Χαίρετε», προσφώνησε τις Μυροφόρες γυναίκες, λίγο μετά την Ανάστασή Του.
Καθ' όλη λοιπόν τη διάρκεια της επί γης παρουσίας Του, το «χαίρετε», το μήνυμα της χαράς, ακούεται συνεχώς και θα ακούεται εις τους αιώνας των αιώνων. «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, πάλιν ερών χαίρετε», (Φιλ. δ, 4) διαλαλεί ο Απόστολος των Εθνών Παύλος.
Μια σύγχυση υπάρχει στις σκέψεις πολλών. Ταυτίζουν τη χαρά προς την αμαρτία και τις αθέμιτες απολαύσεις και για τούτο αισθάνονται τις απαγορεύσεις του ηθικού νόμου, ως στερητικές της χαράς και καταθλιπτικές. Ο Χριστός καλεί κάθε άνθρωπο να πολεμήσει τα πάθη του, για να μας δώσει τη σωτήρια χάρη Του.
Όταν πράττει τούτο, δεν αντιστρατεύεται τη χαρά αλλά «το εν ημίν κακόν», το δηλητήριο της αμαρτίας, που αυτό κυρίως αφαιρεί τη χαρά. Η εν Χριστώ ζωή φέρει το πλήρωμα της χαράς και δι' αυτής όντως «η χαρά εκλάψει».
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Γ. ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ
