Ο Αγώνας του ’21 προετοιμάστηκε μεθοδικά ύστερα από προηγούμενα αποτυχημένα κινήματα που πνίγηκαν στο αίμα από τους Οθωμανούς και στηρίχτηκε στη βούληση και στην πίστη φωτισμένων πατριωτών Ελλήνων. Το εκπληκτικό που άφησε άφωνους τους ξένους παρατηρητές, ήταν πως κατόρθωσε η ελληνική ψυχή να παραμείνει αδούλωτη για τετρακόσια χρόνια και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δίκαιά της.
Η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες ηττήθηκαν αλλά δεν αποδέχθηκαν ποτέ την ήττα παρόλο που η πνευματική τους ηγεσία κατέφυγε στη Δύση κι έμειναν ακέφαλοι χωρίς ταγούς. Το ρόλο να κρατήσουν άσβεστη τη σπίθα της Λευτεριάς τον ανέλαβαν κάποιοι αφανείς ήρωες με την καλλιέργεια της γλώσσας και της εθνικής συνείδησης. Έτσι ο Ρήγας Φεραίος, οι Έλληνες διαφωτιστές του εξωτερικού και η Φιλική Εταιρία βρήκαν πρόσφορο έδαφος για ριζώσει και να βλαστήσει ο σπόρος της Ελευθερίας στους υπόδουλους Έλληνες.
Πολλοί ισχυρίσθηκαν ότι οι Έλληνες διανοούμενοι αντέγραψαν τους Ευρωπαίους Διαφωτιστές παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι η αντιγραφή δεν οδηγεί σε Επαναστάσεις και δημιουργία Εθνών αν δεν υπάρχουν ισχυρά εσωτερικά ερείσματα.
Βέβαια η λογική έλεγε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξέγερσης απέναντι στην πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, όπως άλλωστε είχε γίνει και στο παρελθόν. Η σύγκριση των αριθμητικών και ποσοτικών δεδομένων σε ανθρώπους, όπλα και εφόδια μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών ήταν συντριπτική υπέρ των Τούρκων.
Κι όμως, η μεθοδική προετοιμασία και η πίστη, έστω των λίγων φωτισμένων διανοουμένων και κλεφτών και αρματολών, έφερε το ποθούμενο.
Σύμφωνα με το σχέδιο της Φιλικής Εταιρίας, η Επανάσταση θα εκδηλωνόταν ταυτόχρονα σχεδόν από τη Μολδοβλαχία μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Σερβία μέχρι την Κωνσταντινούπολη. "Λευτεριά ή Θάνατος" ακούστηκε σ’ όλες τις υπόδουλες ελληνικές περιοχές. Όμως, η ελληνοσερβική συμμαχία ματαιώθηκε και η Επανάσταση που ξεκίνησε στη Μολδοβλαχία με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη το Φεβρουάριο του 1821 έσβησε τους πρώτους δύο μήνες. Και στις άλλες περιοχές η Επανάσταση πνίγηκε στο αίμα: Μακεδονία, Θεσσαλία, Ήπειρο, Νησιά του Αιγαίου, Κρήτη, Κύπρος.
Μόνο στην Πελοπόννησο ο Αγώνας ευδοκίμησε με πολλές επιτυχίες στην αρχή κι έμελλε να κρατήσει στο στρατιωτικό και διπλωματικό πεδίο περίπου μια δεκαετία ώσπου να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη γέννησης του νεοελληνικού κράτους.
Μέχρι όμως, να φτάσει στο αίσιο τέλος η Επανάσταση πέρασε από πολλά κύματα.
Σημασία έχει ότι ο μεγάλος Ξεσηκωμός του ’21 ξεκίνησε χωρίς ουσιαστική βοήθεια από τους ξένους και στηρίχθηκε αποκλειστικά στους Έλληνες οι οποίοι κατάφεραν το πρώτο ουσιαστικό πλήγμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κι έδωσαν το έναυσμα για τον ξεσηκωμό κι άλλων υπόδουλων λαών.
Η Επανάσταση του ’21 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν ν’ αλλάξουν την ιστορική του μοίρα. Παρά τη διχόνοια και τα μελανά της σημεία, οι πρόγονοί μας Αγωνιστές μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους.
Όπως, λέει κι ο Μακρυγιάννης: "Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Όταν αγωνιστεί μόνος του να φκειάση ή να χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάσουν, τότε να λένε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το "εγώ".
Να γιατί ο Αγώνας του ’21 παραμένει διαχρονικός κι επίκαιρος για μας τους Νεοέλληνες. Η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, θέλει θυσίες για να την αποκτήσουμε και προπαντός για να τη διατηρήσουμε.
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821!!!!!!!
